First concept draft: 2019
Urban Obscura – Manifest – short version
what is an urban space made of?
an urban area? how is it defined?
what is urban? how do we become part of urban?
memories, and those who make our memories become shaped; make an urban space.
the limitations of constructive progress is limitless, however, when spread on a basic human lifespan, 60 to 90 years max memories can be kept-experienced at a time per person. and we have been too many and for too long to be around to collect those memories we created and store them at a time.
the tech now lets us do it.
the progress never ends.
people build up, either redefining the space the world they want to live in, or getting a harmony and consistence with it.
history is another definition of memories, that lives experience and transfer to other generations, however, history; is never objective. history, of space definition, of life definition, of experiences definition; is subjective.
memories are objective. they have proof, when you have the photo that you had taken with you parents when you were 15 years old, in front of a landmark, which does not exist anymore, or the voice record of an analogue tape that you friends had recorded over a bridge while you were waliking; but you never had the chance to share and make it a universal memory; which is not a subjective historical data.
because those who will experience your data, your memory, will collect different memories of the “urban history”; they’ll collect with their eyes that there had been a building like that, that there used to be cats sitting on the bridge and meowing, that there were no cars passing by at that sidewalk, because there were no sidewalks at all…
“memories can change the shape of a room, color of a car” – memento
but they are facts.
in subjective manner, they are good ol’ times per self conscious, yet: they may be and will definately (oximoron here) be defined as collectibale and collective memory not ad hominem insutlive piece taking, but good memories per person, to be kept alive.
hence the progress never stops.
contributing to memories, shape the way we percieve time and space, yet life and meanings.
Urban space nedir?
Kentsel alan nasıl tanımlanır?
Kentsel nedir peki? Nasıl kent’in bir parçası oluruz?
Binalar, yollar, yeşil alanlar, gri alanlar, kentsel yaşam dediğimiz yaşam alanımızı tanımlamakta. İçinde “anı”larımızı biriktirdiğimiz/tecrübe ettiğimiz bu alanlar aslında herbirimiz için farklı hafızalara sahip. Anılarımız, ve anılarımızın şekillenmesine yol açanlar, kentsel yaşamımızışekillendiren bilgiler ağı aslında.
İnşa süreci sınır tanımayan, belirli bir zamansal sonlanması olmayan bir dönem yaşıyoruz. 60 ila 90 ortalama yaşam süresi olan bir insanın topyekün kentsel alana dair biriktirebileceği anılar ise sonsuzdan fazla. İnsanoğlu, bu gibi anıları yaratmak ve bir yerde toparlamak depolamak için yeterince uzun süredir yeryüzünde…
Günümüz teknolojisi artık bunu yapmamıza olanak sağlıyor. Süreç ise sonsuz.
Sürekli inşa ediyoruz, içinde yaşamımızı sürdürdüğümüz boşluğu-alanı-hacmi yeniden tanımlama amacıyla, ya sürekli bozunuma uğratarak, ya da belirli bir harmoni ve uyumluluk-istikrar sağlayarak.
Tarih, nesillerden nesillere aktarılan tecrübelerin, dolayısıyla anıların biriktirilmesinin ve kaydedilmesinin diğer bir tanımıdır aslında. Fakat tarih hiçbir zaman tarafsız, objektif kalmamaktadır. Hayatın, hacmin, tecrübe tanımlarının tarihi, özneldir.
Anılar ise öznel olmakla birlikte tarihin tanımına nazaran daha tarafsızdır. Ergenlik çağınızda, artık orada bulunmayan, fakat zamanının bir kent simgesinin önünde ebeveynlerinizle çektirdiğiniz bir fotoğrafta, elinizde bir kanıt vardır. Bir köprünün üzerinden geçerken arkadaşlarınızla kaydettiğiniz bir analog kasetteki ses kaydında elinizde bir deliliniz vardır, tarihe not düşülmeyi bekleyen. Bu anılar, evrensel bir hafıza yaratma adına siz bir yerlere iliştirene kadar tarihe geçme fırsatını elde edememiş sayılırlar, dolayısıyla öznel kalmaya devam ederler. Anıları, objektif tarihi veriye dönüştürmek, sizin elinizdedir.
Çektiğiniz fotoğrafı sizden çok uzakta bir başkasının deneyimlediğini düşünün. Sizin için önemsiz gelebilen bir şehir imgesi, belki bu bir başkasında çok daha farklı anıları tetikleyecek ve birleştirecektir. O köprüdeki ses kaydını düşünün; bir başkası, o köprüde miyavlayan kediyi, yanından geçen arabayı; hatta belki o arbada kendisinin olduğunu anımsayacaktır…
Bir kent simgesi olarak o köprünün, köprünün var olduğu mahallenin, ve tüm bu yerleşim parçalarının herbirinde farklı sonsuz veri olduğunu hayal edin!
Bu verilerin dönemsel bir haritalama ile birleştirilmesi ile, aslında her daim ortak oluşturmuş olduğumuz ancak farkına varamadığımız kentsel hafızanın haritasının ve kaydının çıkması mümkün olacak!
“Memory can change the shape of a room; it can change the color of a car. And memories can be distorted. They’re just an interpretation, they’re not a record, and they’re irrelevant if you have the facts.”- Memento – 2000
“Anılar, bir odanın şeklini, bir arabanın rengini değiştirebilirler, ve bozunmaya uğrayabilirler. Anılar yorumlardır, kayıt sayılmazlar; elinizde olgusal gerçeklikler yok ise”
Bize göre ise, anılar, birleştirildiklerinde, olgusal gerçekleiğin ta kendisini oluştururlar. Tarihin, muktedirlerce yazılan bir yanılsama olmasının karşısına, kollektif hafızalarımızı kayda geçirerek engel olabilir ve kentsel hafızamızı sonraki kuşaklara daha sağlıklı aktarabiliriz.
Öznel açıdan “iyi güzel zamanlar” dediğimiz anılarımız, kişisel bilincimize yarayan bir bilgi iken; tamamen biriktirilebilir ve kolektif bir hafızaya dönüştürulebilir. Böylece “ad hominem” tartışmaların önü kesilebilir ve yaşam alanlarımıza dair hafızalarımızda kalanlar ile, gelecekte oluşacak başka anıların objektif gelişimine şahitlik edebiliriz.
Çünkü süreç hiç bitmeyen bir süreçtir, ve bizler, tarihimizi, yaşam alanlarımızı sürekli şekillendirdiğimiz gerçeğinı perdelemeden, geriden bir okuma ile gözlemleyebiliriz.
Gerçeklik ve tarih, tepetaklak geriden bir okumayla; üstelik kayıtlı kaldığında, gözlemleyen için tam anlamıyla “gerçek” haline gelir.
Urban Obscura, ismini “Kentsel alan kavramı” ile, tarihin ilk görüntü yansıması kabul edilen, gerçekliği yansıtmasıyla bilinen, günümüz “kayıt cihazları” için sıfır taşı kabul edilen “Camera Obscura”dan alıyor.